ภาษาไทยใช้ให้ถูก ซาว

   ซาว คำนี้เป็นได้ทั้งภาษากลาง และภาษาถิ่น ภาษากลาง ซาว หมายถึง เอาข้าวสารล้างน้ำด้วยวิธีใช้มือคนให้ทั่วเพื่อให้สะอาดก่อนหุงต้ม เรียกว่า ซาวข้าว โดยปริยายหมายถึงล้างสิ่งอื่นด้วยวิธีเช่นนั้น แต่คำว่า ซาว ไม่ได้มีแค่ความหมายว่า ล้างเท่านั้น ซาว ยังมีความหมายอื่นอีก เช่นคำว่า ซาวเสียง ความหมายคือ การลองพูดหรือทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อฟังความคิดเห็นจากผู้อื่นหรือคนจำนวนมาก ซาวเสียง มีความหมายเดียวกันกับ หยั่งเสียง อีกคำหนึ่งคือ ซาวน้ำ นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าล้างน้ำเช่นกัน ซาวน้ำเป็นเครื่องกินกับขนมจีนปนกันหลายสิ่ง มีกุ้งแห้งป่น กระเทียมซอย สับปะรด หรือ ส้มต่างๆเป็นต้น เรียกว่า ขนมจีนซาวน้ำ

   สำหรับซาวที่เป็นภาษาถิ่น มีความหมายว่า ยี่สิบ เช่น ซาวบาท คือ ยี่สิบบาท ถ้าใครไปเที่ยวทางภาคเหนือก็คงจะได้ยินคำว่า ซาวบาท เวลาที่ไปซื้อของในตลาดน่ะแหละ

ภาษาไทยใช้ให้ถูก ประชุม

   การที่คนเรามารวมตัวกัน หรือมาพบกันเพื่อปรึกหารือ หรือเพื่อประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง เราเรียกการกระทำนั้น ๆ ว่า ประชุม เช่น วันนี้มีประชุมคณะกรรมการพิจารณาเงินเดือน โดยปริยาย  คำว่า ประชุม ยังใช้หมายถึงเอาสิ่งที่เป็นประเภทเดียวกันมารวมกัน เช่น ประชุมพงศาวดาร ประชุมศิลา-จารึก เป็นต้น

ท่านผู้อ่านก็คงจะเคยได้ยินคำว่า ประชุมลับ กับ ประชุมสุดยอด กันมาแล้ว ประชุมลับ คือ การประชุมที่ไม่เปิดเผยแก่บุคคลอื่น นอกจากบุคคลที่เลือกสรร ส่วนประชุมสุดยอด คือการประชุมระหว่างประเทศของเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารระดับสูงของรัฐบาล

   นอกจากนี้แล้ว เรายังมีคำว่า ประชุมเพลิง ซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องกับการประชุมแต่อย่างใด ประชุมเพลิง คือ เผาศพ ดังจะเห็นได้จากในบัตรเชิญผู้มาร่วมพิธีศพในสมัยก่อนจะใช้ว่า เวลา 16.00 น. ประชุมเพลิง แต่ปัจจุบันจะใช้เป็นฌาปนกิจแทน คำว่า ประชุมเพลิง ยังถูกนำมาใช้เป็นภาษาปาก หมายถึง ใส่ไฟ ให้ร้าย ป้ายสี เป็นต้นเช่น พอสมชายเดินออกจากกลุ่มไปหน่อยเดียว พวกเพื่อน ๆ ก็ประชุมเพลิงให้แฟนของสมชายฟังกันยกใหญ่